Gül neden var, bülbül neden
Kırmızı kim, sarı kimden
Yar neden var, yaren neden
Ben kimim de sen kimlerden
Korkmak nedir, korku neden
Ecel teri dökmek neden
Coştu ruh birdenbire
Kendini kırk bine böldü
Kopardı ipini gönül zembereğinin
Birdenbire esti rüzgâr
Birdenbire eridi kar
Birdenbire kaynadı su
Bir bin oldu birdenbire
Kayalar toprak oldu
Toprak bağrını açtı
Gonca açtı birdenbire
Söğüt suya saldı saçı
Güneş toprağa çalıştı
Toprak vermeye alıştı
Arı sokmaz karıncayı
Ayı karıncayı ezdi
Arıyla beraber yedi balı
Birdenbire sustu evren
Birden bozuldu ruhun ruhu
Birdenbire dondu kaldı
Kırkbin kere kırkbin, hiç oldu birdenbire
Bitti birdenbire aşk
Düşürdü kollarını
Her şeyi dik tutan toprak
Yuttu birdenbire
Şimdi, dedi ruh, sıra sizde
Sen kimsin de kimlerdensin
Ya kırkbin kere kırkbine bölersiniz sevginizi
Ya da kırkbin kere kırkbine bölerim hepinizi
Merhaba dediğim gibi
Hoşça kal da derim birdenbire
Kemal hocam kutluyorum