Yapay zekayla ilgili kamuoyundaki tartışmaların çoğu (oldukça haklı olarak) teknolojinin etkileriyle (çevrimiçi dezenformasyon veya işin geleceği açısından ne anlama geleceğiyle) ilgiliydi. Daha az tartışılan şey ise bunun teknoloji endüstrisinde ve aynı zamanda ülkeler arasında zenginlik ve gücün yoğunlaşması açısından ne anlama geldiğidir. Son tepkilerde, önde gelen teknoloji şirketlerinin biriktirdiği ekonomik güce nihayet gecikmiş bir yanıt görüyoruz. Zenginlik ve güç yoğunlaşması açısından yapay zeka ne anlama geliyor, bunu tartışmamız gerekiyor.
San Francisco, küresel teknoloji liderliğine dair tüm iddialarına rağmen, bazen bir ilçe şehri gibi uzak bir yer gibi hissedebilir. Pasifik’in kenarında konumlanmış olan bu şehir, dünyanın büyük nüfus merkezlerinden uzakta, 1 milyonun altında bir nüfusa sahiptir. Bu hafta ABD ve Çin başkanlarının buluştuğu şehrin güneyindeki Filoli adlı kır malikânesi, kuzey Kaliforniya’dan çok uykulu, kırsal bir İngiltere kesimi gibi hissettiriyor.
Belki de bu yüzden yerliler için bu haftaki toplantı tarihî bir öneme sahipti. Raporlara göre 21 devlet başkanını çektiği söylenen bu haftaki Apec toplantısına son iddiası, BM şartının imzalandığı 1945 konvansiyonuydu. Jeopolitik durum değişiyor ve şehriniz bir hafta boyunca kapanınca, büyük konular üzerinde düşünmeye sizi yönlendiriyor.
Ama bence bundan daha fazlası var. ChatGPT’nin teknolojinin yapay zeka çağını resmi olarak başlatmasından bu yana geçen yıl, derin bir şeyler kıpırdadı. Kendine yeni yeni güvenen ABD’li teknoloji seçkinleri, yapay zekayı iş ve kişisel yaşamın görünüşte her alanına sokmak için yarışıyor. Dünya liderlerinin kentte olması kaçınılmaz olarak devletin gücü ile teknolojinin yükselen gücünü yan yana getiriyor. Bu benim teknoloji merkezli dünyaya bakış açım olabilir (Silikon Vadisi’ne yakın yaşamanın tehlikesi) ancak zenginlik ve güç değişiyormuş gibi geliyor.
Bu yılki yapay zeka patlaması, ABD’nin yarı iletken teknolojisi konusunda Çin’i etkilemeye başlayan baskısıyla aynı zamana denk geliyor. Başkan Biden ve Xi bu hafta teknoloji konuşmak için burada değildiler ama arka planda Silikon Vadisi varken bunu görmemek zordu. Bu hafta, Xi’nin bu işte henüz yeni olduğunu ve Çin’in teknoloji dünyasına hakim olacağını, 2015 yılında Çin’e yaptığım bir geziyi hatırladım. Yükselen teknoloji zaferi duygusu, Alibaba ve Tencent gibi şirketlerin küresel lider olmasının kaçınılmazlığına olan inancı da içeriyordu. Ayrıca devletin çıkarlarının, yükselen teknoloji şirketlerinin çıkarlarıyla tam olarak örtüştüğü varsayıldı. Birkaç yıl sonra Çin Komünist Partisi açıkça durumun böyle olmadığına karar verdi. Bu baskı, Alibaba‘nın hisse senedi fiyatlarını kabaca 2015’teki seviyesine geri getirdi. Kurucu Jack Ma, Michael Jackson ve prenses kostümlerini toplayıp küresel sahneden çekildi.
Tüm bunları San Francisco’nun teknoloji baronlarının konumuyla karşılaştırın. Apple’ın değeri şaşırtıcı bir şekilde 2015’tekinin neredeyse 10 katı kadar. Bir teknoloji şirketinin değerinin 1 trilyon dolar olup olmayacağına dair spekülasyon yapmak o kadar da uzun zaman önce anlamsız geliyordu. Apple, geçen yıl ilk kez 3 trilyon dolara ulaşma yolunda bu dönüm noktasını 2018’de aştı. Açıkça görülüyor ki yapay zekayla ilgili çok fazla abartılı reklam var ve teknolojinin pek çok kusuru var. Ancak Kaliforniya’da 20 yıldan fazla bir süre boyunca, bu kadar geniş bir etkiyi bu kadar hızlı yakalayan bir şey görmemiştim. OpenAI ile yakın bağları öncü olmasını sağlayan Microsoft, bu yıl borsaya 1 trilyon dolar değer kattı. 10 trilyon dolarlık ilk teknoloji şirketi olma yarışını geride bırakmamızın çok uzun süreceğini düşünmüyorum.
Tartışmaların Yönü Aldatıcı Olabilir
Avrupa Dijital Piyasalar Yasası, teknolojinin önde gelen “bekçilerinin” gücünü zayıflatmaya yönelik gerçekten iddialı bir girişimdir. ABD nihayet Google’dan başlayarak rekabete aykırı uygulamalar olduğunu iddia ettiği uygulamalara karşı dava açmaya başladı. Teknolojinin gücüne karşı koymaya yönelik bu girişim, yapay zeka düşünülerek tasarlanmasa da risklerin hızla arttığı bir zamanda dengenin yeniden sağlanmasına yardımcı olabilir. Harekete geçme aciliyeti geçtiğimiz yıl çok daha arttı.
Belki yapay zekayı daha ‘güvenli’ hale getirme konusunda başarılı olabiliriz ancak bunu, bugünkü teknoloji devlerini gölgede bırakacak daha yoğun ve zengin bir teknoloji elitinin eline terk etmiş de olabilir. Evet, bu güç giderek çok ulus devletlerinkine benzer hale geliyor gibi görünüyor. Ve evet, gücün giderek ulus devletlerin gücüne rakip olduğunu düşünüyorum.
San Francisco’nun sokakları Apec toplantısı için yeniden tasarlandı ancak şehrin fentanil ve evsizlik krizlerini çözmek, hızlı bir güzelleştirme hamlesinden daha fazlasını gerektirecek. Bu Bloomberg makalesi, risk sermayedarı Michael Moritz’in kendi parasının 300 milyon dolarından fazlasını nasıl harcadığını ve şehri tersine çevirmek için şehrin en köklü sorunlarından bazılarını ele aldığını anlatıyor. Moritz’in Financial Times’da açıkladığı gibi, en acil ihtiyaç, belediye başkanının eline daha fazla güç vermek için şehrin balkanlaşmış yönetiminin elden geçirilmesi olabilir . Ama tek bir adam bir şehri kurtaramaz, değil mi?
Teknoloji dünyasında YGZ (yapay genel zekanın kısaltması, sözde makine beyinlerinin insanlarla eşleşebileceği nokta) hakkında çok fazla gevşek konuşma yapılıyor ve terimin ne anlama geldiğine ya da geldiğinde bunu nasıl bileceğimize dair çok az ayrıntılı analiz yapılıyor.
Rana Foroohar yanıtladı
Richard, teknoloji devlerinin gücünün ulus devletin gücüne rakip olduğu fikrine tamamen katılıyorum. Elon Musk’un yakın zamanda Birleşik Krallık’ta büyük bir küresel yapay zeka zirvesine ev sahipliği yapan Rishi Sunak ile yaptığı konuşmanın bu klibini izlerken, Britanya başbakanının burada ne kadar küçük ortak gibi göründüğünü görünce çok etkilendim. İkisinin sahnede ocak başı sohbetinde eşit olarak konumlandırılmış olması çok şey söylüyor. Ancak beni daha çok endişelendiren şey, ABD’li teknoloji devlerinin Çin ile teknolojik mücadelede “ulusal şampiyon” oldukları için çok sıkı bir düzenlemeye tabi tutulmamaları gerektiği yönünde öne sürdüğü yanlış anlatı. Bu yıllar önce başladı ve son zamanlarda yapay zekanın halkın hayal gücünü ele geçirmesiyle daha da arttı. Silikon Vadisi’nin, dünyayı havaya uçurmaması için yapay zekanın düzenlenmesi çağrıları biraz samimiyetsiz geliyor çünkü tüm odağı günümüzün gerçek ekonomik zararlarına karşı ulusal güvenlikle ilgili gelecekteki belirsiz endişelere odaklıyorlar. Geçtiğimiz Nisan ayında, eski Google CEO’su Eric Schmidt, ABD’deki yapay zeka inovasyonunun “sadece Çin’e fayda sağlayacağı” gerekçesiyle kısıtlanmaması gerektiğinden bahsetmişti. Ancak herhangi bir yenilikte “Daha büyük olan daha iyidir.” argümanını hiçbir zaman benimsemedim.
Birkaç yıl önce yazdığım gibi ben, Amerika’nın teknolojide önde olma yolunun, mevcut oyuncuların ‘milli şampiyonlar’ olarak daha da güçlendirilmesi değil, decentralizasyon ve artan rekabet olduğunu düşünüyorum.
Ticaret departmanının, iş modeli hakkında daha fazla bilgi edinmeye başlamak ve hem ilerlemeyi hem de zararı ölçmek için bazı standartlaştırılmış ölçümleri nasıl ortaya çıkarabileceğimizi anlamaya başlamak için yapay zeka güvenliğine ilişkin yeni Beyaz Saray yönetim emrinin gücünü kullanacağını umuyorum. Bu çok daha iyi bir düzenlemeye yol açacaktır.
Bu bağlamda, geçtiğimiz Çarşamba günü, ister Silikon Vadisi’nden ister Çin’den gelsin, yapay zekadaki tekel gücü ve risk ile yüzleşmek üzere büyük bir Açık Piyasa Enstitüsü etkinliğine katıldım. Etkinlikten çıkan rapor dikkatle okunmaya değer.
Kaynak: /www.ft.com/content II Financial Times
